
Jak pracować z trudnym dzieckiem?
27 marca, 2018Trudne dziecko/uczeń – często się teraz o tym słyszy i coraz trudniej jest nam wymyślić sposób na pracę z takimi dziećmi. Co zrobić, aby poprawić efekty współpracy z uczniami trudnymi?
Na samym początku należy sobie zadać pytanie: Dlaczego ten uczeń/dziecko się tak zachowuje? Co wpływa na zachowanie dziecka? Czy można mu w jakiś sposób pomóc? Co cechuje trudne dziecko?
Na pewno nie jest to łatwa praca, jednak możliwa.
Dzieci te zwykle chcą zwrócić swoją uwagę. Nie ignorujmy tych zachowań i pamiętajmy, żeby radzić sobie z nimi w sposób odpowiedni. Bez krzyków i złości. Być może będziemy w stanie pomóc temu dziecku oraz zmienić jego zachowanie lub nastawienie.
Kilka naszych rad:
1. Uczniowie trudni zazwyczaj potrzebują wsparcia ze strony drugiego człowieka. Często nie rozumieją siebie jak i otaczającego ich świata, dlatego zachowują się w sposób inni, niż pozostali uczniowie. Nauczyciel jak i rodzic powinien dawać wsparcie dziecku i widzę, że zawsze może ono na nich liczyć. To dla dzieci jest bardzo ważne, czują się wtedy bezpieczni i mają świadomość, że zawsze mogą liczyć na wsparcie drugiej osoby.
2. Trzeba być cierpliwym w stosunku do ucznia/dziecka trudnego. Jest to bardzo ważne, aby relacje nauczyciela lub rodzica były prawidłowe. Czasami należy spróbować zrozumieć dziecko, a dopiero później zastanowić się w jaki sposób można mu pomóc. Wystarczą częste rozmowy z nim (nic nie załatwi się kłótnią). Jeżeli dziecko widzi, że się na niego złościmy lub krzyczymy wtedy zamyka się w sobie i zachowuje się bardziej nieodpowiednio. Krzyk i złość to nie jest sposób na zrozumienie dziecka.
3. Należy sprawdzić jakie jest podłoże innego zachowania u dziecka. Być może przyczyną jest sytuacja domowa, środowiskowa lub szkolna dziecka. Należy wypytać ucznia na samym, początku, a jeśli niczego się nie dowiemy trzeba pytać w domu czy w szkole. Często uczniowie zamykają się w sobie, lub przejawiają zachowania agresywne, ponieważ wołają o pomoc. Jeżeli my z tym nie zrobimy jako nauczyciele lub rodzice dziecko całkiem może się załamać.
4. Trzeba rozmawiać z tym dzieckiem. Nieważne czy zrobiło coś dobrze czy źle – rozmowa jest zawsze najważniejsza. Z niej można się bardzo wiele dowiedzieć na temat ucznia i jego problemów.
5. Trzeba również sprawdzić w jakim otoczeniu dziecko przybywa. Być może za złym zachowaniem u dziecka stoi grupa rówieśnicza, której on chce się przypodobać. Często zdarza się, że dzieci robią coś, żeby inni ich polubili lub odwrotnie coś, żeby pokazać, że źle im jest w tym środowisku. Agresja wśród dzieci jest teraz bardzo modna. Występuje nie tylko fizycznie, ale i słownie. To także potrafi bardzo ranić. Musimy więc dowiedzieć się jaki wspływ ma na dziecko środowisko i starać się mu pomóc wyjść z niego lub zaklimatyzować się.
Pamiętajcie, aby nigdy dziecka nie zostawiać samego! Nieważne jakie jest jego zachowanie – zawsze trzeba mu pomóc!
Nie oceniajmy nikogo, lecz pomagajmy. Bo kto wie – może akurat woła on o pomoc
Aby pomóc dziecku trudnemu, na pewno trzeba mieć do tego odpowiednie przygotowanie i potrafić je zrozumieć. Nie każdy to potrafi. Dziecku takiemu potrzebna jest czesto pomoc psychologa lub pedagoga, rodzic czy zwykły nauczyciel może sobie nie poradzic.
łatwo się mówi, gdy nie ma się styczności na co dzień z dzieckiem, które jest trudne w wychowaniu. Łatwo pisze się cenne rady, ale w efekcie rodzicom one nic nie dają, dziecku zresztą też nie. A która matka zostawi swoje dziecko same? Chyba żadna.